Сайёҳии фарҳангӣ
Дар Тоҷикистон сайёҳии фарҳангӣ машҳуртарин ва маъмултарин навъи сайёҳӣ ба ҳисоб меравад. Тавассути он сайёҳон бо ҷозибаҳои кишвар (ёдгорихои таърихӣ, меъморӣ, табиӣ ва хусусиятҳои этникӣ; бо ҳаёти имрӯзаи халқ ва м. и.) шинос мешаванд.
Шикор дар куҳҳои Помир (Тоҷикистон) дар баландии аз 4000 то 4800 метр аз сатҳи баҳр гузаронида мешавад. Баландкуҳҳо шароити ба худ хос дошта, бо ҳавои камёфт ва ҳарорат аз +20 то -20 дараҷа, вобаста ба мавсими хос аз ҳам фарқ мекунанд. Дар бештари ҳолатҳо ба бузи осиёи миёнавӣ, аргали Марко Поло, гург, Мархураи бухорӣ ва м. и. шикор карда мешавад.
